- ayrıla
- нареч. несомкнуто, открыто◊ ağzı ayrıla qalmaq стоять, разинув рот (от восхищения)
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
ayrılmaq — f. 1. Ayrı düşmək, aralı düşmək, uzaq düşmək, uzaqlaşmaq. Gülnaz bir neçə addım anasından ayrılıb, özünü qabaqda gedən üç nəfərə çatdırdı. M. İ.. Ayna ilə Ayaz küçədə bir birindən ayrıldılar. Ə. M.. // Xudahafizləşmək, vidalaşmaq. Turxan bəydən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cejix’ — (Gəncə) paça. – Dünən gedəndə buzun üsdə sürüşdüm, əyağımın biri sağa getdi, biri sola, cejiyim ayrıla qaldı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ağız — 1. is. 1. İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv. Ağzını yaxalamaq. Ağzı ilə nəfəs almaq. Ağzı acı dadmaq. Dişsiz ağız. Ağız boşluğu. Ağız suyu – insan və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayrılmaz — sif. 1. Heç vaxt bir birindən ayrılmayan, çox yaxın, həmişə bir yerdə olan. Ayrılmaz dostlar. Ayrılmaz bacılar. Ayrılmaz yoldaşlar. – Dünəndən ayrılmaz, bu günə bağlı; Sabaha can atan təşnə bir insan! Şəhriyar. Bəlkə də bir simli iki sazıq biz;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayrılmazlıq — is. Ayrıla bilməyən şeyin xassəsi; bütövlük, bölünməzlik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bölünməz — sif. 1. Qalıqsız bölünə bilməyən. Bölünməz ədəd. 2. Bölünməli olmayan. 3. Parçalanmayan, hissələrə ayrıla bilməyən; bütöv. Keçmişdə atomlar materiyanın bölünməz hissələri hesab edilirdi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bölünməzlik — is. Bölünə bilməmə, parçalana bilməmə, hissələrə ayrıla bilməmə; bütövlük, tamamlıq, yekparəlik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düşüncə — is. 1. Xəyal, fikir. Düşüncələrə dalmaq. – Polad qərq olaraq düşüncələrə; Əlvida elədi ilk məhəbbətə. M. R.. // Fikrə, xəyala gələn şeylər; xəyalat. Düşüncələrindən ayrıla bilmir. – Mən belə acı düşüncələr içində olduğum halda, birdən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
element — <lat.> 1. kim. Adi kimyəvi üsullarla öz tərkib hissələrinə ayrıla bilməyən, digər mürəkkəb maddələrin isə tərkib hissəsi olan bəsit maddə. Mendeleyevin elementlərin dövri sistemi. – Yerin təkində bəzi mədənlər bir birindən ayrı halda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fikir — is. <ər.> 1. Düşünmə, düşüncə, təfəkkür; təfəkkür prosesi. 2. Niyyət, məqsəd, məram. Fikrini başa düşmək. Fikrini anlatmaq. Getmək fikrindən daşınmaq. – <Süleyman:> Yaxşı, xala, bəs sənin fikrin? Ü. H.. Qızın fikrində bunların heç… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kitabpərəst — sif. və is. <ər. kitab və fars. . . . pərəst> Kitabı çox sevən, kitaba vurğun olan, kitabdan ayrıla bilməyən (adam). Kitabpərəst adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti